اقدامات احتیاطی برای استفاده از سولفات مس در آبزی پروری

محلول سولفات مس دارای خواص ضد باکتری قوی است و معمولاً برای حمام ماهی، ضدعفونی وسایل ماهیگیری (مانند محل تغذیه) و پیشگیری و درمان بیماری های ماهی استفاده می شود. با این حال، به دلیل عدم درک استفاده علمی از سولفات مس در بین برخی از آبزی پروری، میزان درمان بیماری های ماهی کم است و ممکن است حوادث دارویی رخ دهد که منجر به تلفات شدید شود. این مقاله بر روی اقدامات احتیاطی برای استفاده از سولفات مس در آبزی پروری تمرکز دارد.

1. اندازه گیری دقیق مساحت بدنه آب

به طور کلی، زمانی که غلظت سولفات مس زیر 0.2 گرم در متر مکعب باشد، در برابر انگل های ماهی بی اثر است. اما اگر غلظت آن بیش از 1 گرم در متر مکعب باشد، ممکن است باعث مسمومیت و مرگ ماهی شود. بنابراین، هنگام استفاده از سولفات مس، اندازه گیری دقیق سطح آب و محاسبه دقیق دوز بسیار مهم است.

2.اقدامات احتیاطی دارویی

(1) سولفات مس به راحتی در آب حل می شود، اما حلالیت آن در آب سرد ضعیف است، بنابراین باید در آب گرم حل شود. با این حال، دمای آب نباید از 60 درجه سانتی گراد تجاوز کند، زیرا دمای بالاتر می تواند باعث از دست دادن کارایی سولفات مس شود.

(2) دارو باید در صبح در روزهای آفتابی تجویز شود و نباید بلافاصله پس از پراکنده شدن شیر سویا در حوضچه استفاده شود.

(3) هنگام استفاده ترکیبی، سولفات مس باید با سولفات آهن جفت شود. سولفات آهن می تواند نفوذپذیری و قابض بودن دارو را افزایش دهد. سولفات مس یا سولفات آهن به تنهایی نمی تواند به طور موثر انگل ها را از بین ببرد. غلظت محلول ترکیبی باید 0.7 گرم در متر مکعب با نسبت 5:2 بین سولفات مس و سولفات آهن باشد، یعنی 0.5 گرم در متر مکعب سولفات مس و 0.2 گرم در متر مکعب سولفات آهن.

(4) جلوگیری از کاهش اکسیژن: هنگام استفاده از سولفات مس برای از بین بردن جلبک ها، تجزیه جلبک های مرده می تواند مقدار زیادی اکسیژن مصرف کند که ممکن است منجر به کاهش اکسیژن در حوضچه شود. بنابراین، نظارت دقیق پس از مصرف دارو ضروری است. اگر ماهی علائم خفگی یا سایر ناهنجاری‌ها را نشان داد، باید اقدامات فوری مانند اضافه کردن آب شیرین یا استفاده از تجهیزات اکسیژن‌رسانی انجام شود.

(5) داروی هدفمند: سولفات مس را می توان برای پیشگیری و درمان بیماری های ماهی ناشی از جلبک های خاص، مانند عفونت های ناشی از هماتودینیوم استفاده کرد. و جلبک های رشته ای (به عنوان مثال، Spirogyra)، و همچنین Ichthyophthirius multifiliis، مژه داران، و عفونت دافنی. با این حال، همه بیماری های ناشی از جلبک ها و انگل ها را نمی توان با سولفات مس درمان کرد. به عنوان مثال، سولفات مس نباید برای عفونت های ایکتیوفتریوس استفاده شود، زیرا ممکن است انگل را از بین نبرد و حتی ممکن است باعث تکثیر آن شود. در حوضچه هایی با عفونت های ناشی از هماتودینیم، سولفات مس می تواند اسیدیته آب را افزایش دهد، رشد جلبک ها را تحریک کرده و وضعیت را بدتر کند.

3. ممنوعیت استفاده از سولفات مس

(1) از سولفات مس باید برای استفاده با ماهی های بدون فلس اجتناب شود، زیرا آنها به این ترکیب حساس هستند.

(2) بهتر است از سولفات مس در هوای گرم و مرطوب استفاده نشود، زیرا سمیت آن با دمای آب مرتبط است - هر چه دمای آب بالاتر باشد، سمیت قوی تر است.

(3) هنگامی که آب بدون چربی است و شفافیت بالایی دارد، دوز سولفات مس باید به طور مناسب کاهش یابد زیرا سمیت آن در آب با مواد آلی کم قوی تر است.

(4) هنگام استفاده از سولفات مس برای از بین بردن مقادیر زیادی سیانوباکتری، آن را یکباره استفاده نکنید. در عوض، آن را چند بار در مقادیر کم استفاده کنید، زیرا پوسیدگی سریع مقادیر زیادی جلبک می تواند کیفیت آب را به شدت خراب کند و حتی منجر به کاهش اکسیژن یا مسمومیت شود.