Técnicas de desinfección de augas acuícolas

Técnicas de desinfección de augas acuícolas

As técnicas de desinfección da auga de acuicultura normalmente inclúen varios métodos, como a esterilización ultravioleta (UV), a desinfección por ozono e a desinfección química. Hoxe, presentaremos os UV e o ozono como dous métodos de esterilización e desinfección. Este artigo analiza principalmente estes métodos desde a perspectiva dos mecanismos e características de esterilización.

Esterilización UV

O principio da esterilización UV implica a absorción da enerxía da luz UV polos ácidos nucleicos microbianos, incluíndo o ácido ribonucleico (ARN) e o ácido desoxirribonucleico (ADN). Esta absorción altera a súa actividade biolóxica, provocando a ruptura dos enlaces e cadeas de ácidos nucleicos, a reticulación dentro dos ácidos nucleicos e a formación de fotoprodutos, evitando así a replicación microbiana e causando danos letais. A luz UV clasifícase en UVA (315~400nm), UVB (280~315nm), UVC (200~280nm) e UV de baleiro (100~200nm). Entre estes, os UVA e os UVB son capaces de chegar á superficie terrestre a través da capa de ozono e a cuberta de nubes. UVC, coñecida como tecnoloxía de desinfección UV-C, presenta o efecto de esterilización máis forte.

A eficacia da esterilización UV depende da dose de radiación UV que reciben os microorganismos, así como de factores como a enerxía de saída UV, o tipo de lámpada, a intensidade da luz e a duración do uso. A dose de irradiación UV refírese á cantidade de UV de lonxitude de onda específica necesaria para acadar unha determinada taxa de inactivación bacteriana. As doses máis altas dan lugar a unha maior eficiencia da desinfección. A esterilización UV é vantaxosa debido ao seu forte poder bactericida, á súa rápida acción, á falta de aditivos químicos, á ausencia de subprodutos tóxicos e á facilidade de operación. Os esterilizadores UV normalmente usan aceiro inoxidable como material principal, con tubos de cuarzo de alta pureza e lámpadas UV de cuarzo de alto rendemento, que garanten unha longa vida útil e un rendemento fiable. As lámpadas importadas poden ter unha vida útil de ata 9000 horas.

Desinfección por ozono

O ozono é un potente oxidante, e o seu proceso de esterilización implica reaccións de oxidación bioquímica. A esterilización do ozono opera a través de tres formas: (1) encimas oxidantes e descompoñentes dentro das bacterias que utilizan a glicosa, desactivando así as bacterias; (2) interactuar directamente con bacterias e virus, interrompendo o metabolismo microbiano e causando a morte; e (3) entrar nas células a través das membranas celulares, actuando sobre as lipoproteínas da membrana externa e os lipopolisacáridos internos, o que leva á disolución bacteriana e á morte. A esterilización con ozono é de amplo espectro e lítica, eliminando de forma efectiva bacterias, esporas, virus, fungos e mesmo pode destruír a toxina botulínica. Ademais, o ozono descompónse rapidamente en osíxeno ou só átomos de osíxeno debido á súa escasa estabilidade. Os átomos de osíxeno únicos poden recombinarse para formar moléculas de osíxeno, mellorando a osixenación da auga da acuicultura sen deixar ningún residuo tóxico. Así, o ozono considérase un desinfectante ideal e non contaminante.

Aínda que o ozono ten capacidades de esterilización eficaces, o uso excesivo pode prexudicar aos animais da acuicultura. Estudos de Schroeder et al. demostrar que o ozono, cando se usa adecuadamente, pode eliminar eficazmente os nitratos e as impurezas amarelas e, cando se usa con separación de escuma, pode reducir a proliferación bacteriana. Non obstante, o uso excesivo pode xerar oxidantes altamente tóxicos. Silva et al. Tamén destacan que aínda que o ozono mellora a estabilidade da calidade da auga e a supresión de enfermidades na acuicultura, os seus efectos xenotóxicos poden danar a integridade celular dos organismos acuáticos, o que provoca problemas de saúde e un rendemento reducido. Polo tanto, é fundamental na acuicultura utilizar o ozono de forma oportuna, medida, segura e regulada, implementando medidas estritas para evitar o uso excesivo e mitigar o vertido de ozono para evitar a contaminación do aire.