ငါးမွေးမြူရေးရေအတွက် ပိုးသတ်ခြင်းနည်းပညာ

ငါးမွေးမြူရေးရေအတွက် ပိုးသတ်ခြင်းနည်းပညာ

ငါးပုစွန်ရေအတွက် ပိုးသတ်ခြင်းနည်းပညာများတွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်ပိုးသတ်ခြင်း၊ အိုဇုန်းပိုးသတ်ခြင်းနှင့် ဓာတုပိုးသတ်ခြင်းစသည့် နည်းလမ်းများစွာ ပါဝင်ပါသည်။ ဒီနေ့မှာတော့ UV နဲ့ ozone ကို ပိုးသတ်ခြင်းနဲ့ ပိုးသတ်ခြင်းအတွက် နည်းလမ်းနှစ်မျိုးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဤဆောင်းပါးသည် ပိုးသတ်ခြင်း ယန္တရားများနှင့် ဝိသေသလက္ခဏာများ ရှုထောင့်များမှ ဤနည်းလမ်းများကို အဓိကအားဖြင့် ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာထားသည်။

UV Sterilization

UV sterilization ၏နိယာမတွင် ribonucleic acid (RNA) နှင့် deoxyribonucleic acid (DNA) အပါအဝင် microbial nucleic acids မှ ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်စွမ်းအင်ကို စုပ်ယူခြင်း ပါဝင်သည်။ ဤစုပ်ယူမှုသည် ၎င်းတို့၏ ဇီဝဆိုင်ရာလုပ်ဆောင်ချက်ကို ပြောင်းလဲစေပြီး နျူကလိစ်အက်ဆစ်နှောင်ကြိုးများနှင့် ကွင်းဆက်များ ကွဲအက်ခြင်း၊ နျူကလိစ်အက်ဆစ်များအတွင်း အပြန်အလှန်ချိတ်ဆက်ခြင်းနှင့် photoproducts များဖွဲ့စည်းခြင်းတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး အဏုဇီဝမျိုးပွားခြင်းကို တားဆီးကာ သေစေသောပျက်စီးမှုများကို ဖြစ်စေသည်။ ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်ကို UVA (315 ~ 400nm), UVB (280 ~ 315nm), UVC (200 ~ 280nm), နှင့် vacuum UV (100 ~ 200nm) ဟူ၍ အမျိုးအစားခွဲခြားထားပါသည်။ ယင်းတို့အနက် UVA နှင့် UVB တို့သည် အိုဇုန်းလွှာနှင့် တိမ်တိုက်များမှတဆင့် ကမ္ဘာမြေမျက်နှာပြင်သို့ ရောက်ရှိနိုင်သည်။ UVC သည် UV-C ပိုးသတ်ခြင်းနည်းပညာဟုလူသိများသော UVC သည် အပြင်းထန်ဆုံးပိုးသတ်ခြင်းအကျိုးသက်ရောက်မှုကိုပြသသည်။

UV sterilization ၏ထိရောက်မှုသည် သေးငယ်သောဇီဝသက်ရှိများမှရရှိသော ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်ပမာဏအပြင် ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်ထုတ်လွှတ်မှုစွမ်းအင်၊ မီးအိမ်အမျိုးအစား၊ အလင်းပြင်းအားနှင့် အသုံးပြုသည့်ကြာချိန်စသည့်အချက်များပေါ်တွင်မူတည်ပါသည်။ ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်ဖြာထွက်မှုပမာဏသည် ဘက်တီးရီးယားပိုးမွှားဝင်ရောက်မှုနှုန်းကိုရရှိရန် သတ်မှတ်ထားသော လှိုင်းအလျားခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်ပမာဏကို ရည်ညွှန်းသည်။ မြင့်မားသောဆေးများသည် ပိုးသတ်ခြင်း၏ထိရောက်မှုကို မြင့်မားစေသည်။ UV sterilization သည် ၎င်း၏ ပြင်းထန်သော ဘက်တီးရီးယားပိုးသတ်နိုင်စွမ်း၊ လျင်မြန်သောလုပ်ဆောင်ချက်၊ ဓာတုဗေဒပစ္စည်းများပါဝင်မှုမရှိခြင်း၊ အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသော ထုတ်ကုန်များမရှိခြင်းနှင့် လည်ပတ်ရလွယ်ကူခြင်းတို့ကြောင့် အကျိုးကျေးဇူးရှိသည်။ UV ပိုးသတ်ဆေးများသည် ယေဘူယျအားဖြင့် သံမဏိကို အဓိကပစ္စည်းအဖြစ် အသုံးပြုကြပြီး၊ သန့်ရှင်းမှုမြင့်မားသော quartz ပြွန်များနှင့် စွမ်းဆောင်ရည်မြင့်မားသော quartz UV မီးချောင်းများပါရှိသောကြောင့် အသက်တာရှည်ပြီး ယုံကြည်စိတ်ချရသော စွမ်းဆောင်ရည်ကို ရရှိစေပါသည်။ တင်သွင်းလာသော မီးချောင်းများ၏ သက်တမ်းသည် နာရီပေါင်း ၉၀၀၀ အထိ ရှိသည်။

အိုဇုန်းပိုးသတ်ခြင်း။

အိုဇုန်းသည် အစွမ်းထက်သော ဓာတ်တိုးဆန့်ကျင်ပစ္စည်းဖြစ်ပြီး ၎င်း၏ပိုးသတ်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်တွင် ဇီဝဓာတုဓာတ်တိုးတုံ့ပြန်မှုများ ပါဝင်ပါသည်။ အိုဇုန်းပိုးသတ်ခြင်းတွင် ပုံစံသုံးမျိုးဖြင့် လုပ်ဆောင်သည်- (၁) ဂလူးကို့စ်ကို အသုံးပြုသည့် ဘက်တီးရီးယားများအတွင်း အောက်ဆီဂျင်နှင့် ပြိုကွဲစေသော အင်ဇိုင်းများကို ဖျက်ပေးကာ ဘက်တီးရီးယားများကို အသက်ဝင်စေခြင်း၊ (၂) ဘက်တီးရီးယားနှင့် ဗိုင်းရပ်စ်များနှင့် တိုက်ရိုက် အပြန်အလှန် သက်ရောက်မှုရှိပြီး ရောဂါပိုးမွှားများ၏ ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်ကို အနှောင့်အယှက်ပေးပြီး သေဆုံးစေခြင်း၊ နှင့် (၃) ဆဲလ်အမြှေးပါးများမှတဆင့် ဆဲလ်များအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ ပြင်ပအမြှေးပါး lipoproteins နှင့် အတွင်းပိုင်း lipopolysaccharides များကို အကျိုးပြုစေပြီး ဘက်တီးရီးယားများကို ဖျက်သိမ်းကာ သေဆုံးစေပါသည်။ အိုဇုန်းပိုးသတ်ခြင်း သည် ကျယ်ပြန့်သော ရောင်စဉ်နှင့် lytic ဖြစ်ပြီး ဘက်တီးရီးယား၊ ပိုးမွှားများ၊ ဗိုင်းရပ်စ်များ၊ မှိုများကို ထိရောက်စွာ ဖယ်ရှားပေးပြီး botulinum အဆိပ်အတောက်များကိုပင် ဖျက်ဆီးနိုင်သည်။ ထို့အပြင် အိုဇုန်းသည် ၎င်း၏ မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် အောက်ဆီဂျင် သို့မဟုတ် အောက်ဆီဂျင်တစ်ခုတည်း အက်တမ်အဖြစ်သို့ လျင်မြန်စွာ ပြိုကွဲသွားပါသည်။ တစ်ခုတည်းသော အောက်ဆီဂျင်အက်တမ်များသည် အောက်ဆီဂျင်မော်လီကျူးများအဖြစ် ပြန်လည်ပေါင်းစည်းနိုင်ပြီး အဆိပ်အတောက်အကြွင်းအကျန်များကို မချန်ထားဘဲ ငါးပုစွန်ရေအောက်ဆီဂျင်ကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ ထို့ကြောင့် အိုဇုန်းသည် ညစ်ညမ်းမှုမရှိသော ပိုးသတ်ဆေးဟု ယူဆပါသည်။

အိုဇုန်းသည် ထိရောက်သောပိုးသတ်နိုင်စွမ်းရှိသော်လည်း အလွန်အကျွံအသုံးပြုခြင်းသည် ငါးပုစွန်တိရစ္ဆာန်များကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သည်။ Schroeder et al မှလေ့လာမှုများ။ သင့်လျော်စွာအသုံးပြုသောအခါတွင် အိုဇုန်းသည် နိုက်ထရိတ်နှင့် အဝါရောင်အညစ်အကြေးများကို ထိရောက်စွာဖယ်ရှားနိုင်ပြီး အမြှုပ်များကို ခွဲထုတ်ခြင်းဖြင့် အသုံးပြုသောအခါတွင် ဘက်တီးရီးယားပေါက်ပွားမှုကို လျှော့ချနိုင်သည်ကို သက်သေပြပါ။ သို့သော် အလွန်အကျွံသုံးစွဲခြင်းသည် အလွန်အဆိပ်သင့်စေသော ဓာတ်တိုးဆန့်ကျင်ပစ္စည်းများကို ထုတ်ပေးနိုင်သည်။ ဆေးလ်ဗား et al ။ အိုဇုန်းသည် ငါးပုစွန်များတွင် ရေအရည်အသွေး တည်ငြိမ်မှုနှင့် ရောဂါနှိမ်နင်းမှုကို မြှင့်တင်ပေးသော်လည်း ၎င်း၏ genotoxic သက်ရောက်မှုများသည် ရေနေသတ္တဝါများ၏ ဆဲလ်များ၏ ကြံ့ခိုင်မှုကို ပျက်စီးစေပြီး ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ ပြဿနာများနှင့် အထွက်နှုန်းကို လျော့ကျစေသည်ဟုလည်း မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။ ထို့ကြောင့် လေထုညစ်ညမ်းမှုကို ရှောင်ရှားရန် အိုဇုန်းယိုဖိတ်မှုကို လျော့ပါးစေရန်နှင့် အလွန်အကျွံသုံးစွဲခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် တင်းကြပ်သော အစီအမံများကို အကောင်အထည်ဖော်ရန်၊ အချိန်မီ၊ တိုင်းတာရန်၊ ဘေးကင်းလုံခြုံပြီး ထိန်းညှိပေးသည့် နည်းလမ်းဖြင့် ငါးပုစွန်မွေးမြူရာတွင် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။