ငါးမွေးမြူရေးရေတွင် အဓိကညစ်ညမ်းမှုများနှင့် ရေနေတိရစ္ဆာန်များအပေါ် ၎င်းတို့၏သက်ရောက်မှုများ

ငါးပုစွန်မွေးမြူခြင်းအတွက်၊ မွေးမြူကန်များတွင် ညစ်ညမ်းစေသော ညစ်ညမ်းမှုများကို စီမံခန့်ခွဲခြင်းသည် အရေးကြီးသော ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သည်။ ငါးပုစွန်ရေတွင် အဖြစ်များသော ညစ်ညမ်းမှုများတွင် နိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်များနှင့် ဖော့စဖရပ်ဒြပ်ပေါင်းများ ပါဝင်သည်။ နိုက်ထရိုဂျင်နိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်များသည် အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင်၊ နိုက်ထရိုဂျင်နိုက်ထရိုဂျင်၊ နိုက်ထရိတ်နိုက်ထရိုဂျင်၊ ပျော်ဝင်နေသော အော်ဂဲနစ်နိုက်ထရိုဂျင်၊ အခြားအရာများပါဝင်သည်။ ဖော့စဖရပ်ဒြပ်ပေါင်းများတွင် ဓာတ်ပြု ဖော့စဖိတ်နှင့် အော်ဂဲနစ်ဖော့စဖရပ်များ ပါဝင်သည်။ ဤဆောင်းပါးသည် ငါးပုစွန်ရေတွင် အဓိကညစ်ညမ်းစေသော အရာများနှင့် ရေနေတိရစ္ဆာန်များအပေါ် ၎င်းတို့၏သက်ရောက်မှုများကို စူးစမ်းလေ့လာထားသည်။ ပိုမိုလွယ်ကူစွာ အလွတ်ကျက်ပြီး နားလည်နိုင်စေရန်အတွက် ရိုးရှင်းသော ပုံကြမ်းကို ဦးစွာကြည့်ကြပါစို့။

အောက်တွင်ကျွန်ုပ်တို့တိကျသောရှင်းလင်းချက်ပေးပါမည်။

အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင်သည် အဓိကအားဖြင့် ငါးပုစွန်ရေတွင် ညစ်ညမ်းစေသော အရာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး အဓိကအားဖြင့် ရေထဲတွင် ကျန်ရှိသော အစာများနှင့် ဇီဝဖြစ်စဉ်ဆိုင်ရာ ပစ္စည်းများ ပြိုကွဲခြင်းကြောင့် ထွက်ရှိသည်။ စနစ်အတွင်း အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင် စုဆောင်းခြင်းသည် ငါး၏အရေပြားတစ်ရှူးများနှင့် ပါးဟက်များကို ပျက်စီးစေပြီး ဇီဝအင်ဇိုင်းလုပ်ဆောင်မှုစနစ်ကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်။ အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင်ပါဝင်မှုနည်းသော (> 1 mg/L) သည်ပင် ငါးပုစွန်တိရစ္ဆာန်များပေါ်တွင် အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေနိုင်သည်၊ အထူးသဖြင့် အလွန်အဆိပ်ပြင်းသော အိုင်းယွန်းမဟုတ်သော အမိုးနီးယားများကို ထိခိုက်ပျက်စီးစေနိုင်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင်ပါဝင်မှု တိုးလာခြင်းသည် ရေနေသတ္တဝါများထံမှ နိုက်ထရိုဂျင်ထုတ်လွှတ်မှုကို လျော့ကျစေပြီး အမိုးနီးယားပါရှိသော ပစ္စည်းများ စားသုံးမှုကို လျှော့ချကာ နောက်ဆုံးတွင် ရေနေသတ္တဝါများ၏ ပုံမှန်ကြီးထွားမှုနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို ထိခိုက်စေပါသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင် မြင့်မားစွာပါဝင်မှုသည် ရေနေသတ္တဝါများ၏ osmotic ဟန်ချက်ကိုလည်း ထိခိုက်စေနိုင်ပြီး အောက်ဆီဂျင်လွှဲပြောင်းနိုင်စွမ်းကို လျော့ကျစေပြီး ၎င်းတို့၏ခန္ဓာကိုယ်မှ အဆိပ်အတောက်များကို စွန့်ထုတ်နိုင်စွမ်းမရှိပေ။ ငါးပုစွန်ရေကို ကုသခြင်းဆိုင်ရာ ပြည်တွင်းနှင့် နိုင်ငံတကာ သုတေသနအများစုသည် အမိုးနီးယားနိုက်ထရိုဂျင်ကို ကုသခြင်းအပေါ် အလေးပေးသည်။

ငါးပုစွန်တွင် နိုက်ထရိတ်သည် အဓိကအားဖြင့် နိုက်ထရိုဂျင် သို့မဟုတ် ဒြပ်စင်ထုတ်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်များအတွင်း ထုတ်ပေးသည့် အလယ်အလတ်ထုတ်ကုန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ငါးပုစွန်တိရစ္ဆာန်များ၏ ပါးဟက်များမှတစ်ဆင့် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်နိုင်ပြီး ၎င်းတို့၏သွေးထဲတွင် ဟေမိုဂလိုဘင်၏ အောက်ဆီဂျင်သယ်ဆောင်နိုင်စွမ်းကို လျှော့ချနိုင်ကာ ရေနေသတ္တဝါများတွင် hypoxia နှင့် သေဆုံးမှုကို ဖြစ်စေသည်။ အထူးသဖြင့် အသစ်လည်ပတ်သည့် စနစ်များတွင် ရေတွင်း၌ နိုက်ထရိတ်များ စုဆောင်းနေမှုကို သတိပြုရန် အရေးကြီးပြီး ၎င်းသည် ငါးပုစွန်သတ္တဝါများအပေါ် အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသော သက်ရောက်မှုများ ရှိစေပါသည်။

နိုက်ထရိတ်သည် ငါးအတွက် အဆိပ်အတောက် နည်းပါးသောကြောင့် တိကျသော အာရုံစူးစိုက်မှု ကန့်သတ်ချက်မရှိသော်လည်း ပြင်းအားများခြင်းသည် ငါးပုစွန်ထွက်ကုန်များ၏ အရသာကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ နိုက်ထရိတ်နိုက်ထရိတ်သည် သန့်စင်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်များအတွင်းတွင် နိုက်ထရိတ်နိုက်ထရိုဂျင်ကို ထုတ်ပေးနိုင်ပြီး ငါးပုစွန်သတ္တဝါများကို အဆိပ်ဖြစ်စေနိုင်သည်။ နိုက်ထရိတ်နိုက်ထရိုဂျင် စုဆောင်းခြင်းသည် ငါးပုစွန်သတ္တဝါများတွင် ကြီးထွားမှုနှေးကွေးပြီး ရောဂါများကို ဖြစ်စေနိုင်ကြောင်း စာပေမှတ်တမ်းများက ဖော်ပြသည်။ ဆော်လမွန်ငါးပုစွန်မွေးမြူစဉ်တွင် ရေတွင် နိုက်ထရိတ်ပမာဏ 7.9 mg/L အောက်တွင်ထားရှိသင့်သည်ဟု ယေဘူယျယုံကြည်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ငါးပုစွန်ရေကို ကုသသည့် လုပ်ငန်းစဉ်တွင် နိုက်ထရိုဂျင် အသွင်ပြောင်းမှု အမျိုးမျိုးကို နိုက်ထရိတ်နိုက်ထရိုဂျင် တစ်ခုတည်းအဖြစ် မျက်စိစုံမှိတ် မပြောင်းလဲသင့်ဘဲ နိုက်ထရိတ်နိုက်ထရိုဂျင်ကို ဖယ်ရှားရန်အတွက်လည်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားသင့်သည်။

ငါးပုစွန်ရေတွင် ပျော်ဝင်နေသော အော်ဂဲနစ်နိုက်ထရိုဂျင်သည် အဓိကအားဖြင့် ကျန်ရှိသော အစာများ၊ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများနှင့် ငါးပုစွန်သက်ရှိများ၏ ဇီဝဖြစ်စဉ်ဆိုင်ရာ ထုတ်ကုန်များမှ အစပြုပါသည်။ ငါးပုစွန်ရေတွင် ပျော်ဝင်နေသော သြဂဲနစ်နိုက်ထရိုဂျင်သည် ရိုးရှင်းသောဖွဲ့စည်းပုံရှိပြီး ဇီဝပျက်စီးမှုကောင်းမွန်ပြီး သမရိုးကျ ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာ ကုသမှုလုပ်ငန်းစဉ်များမှတစ်ဆင့် ကောင်းမွန်သော ဖယ်ရှားမှုထိရောက်မှုကို ရရှိကာ အဏုဇီဝပိုးမွှားများ အလွယ်တကူ အသုံးပြုနိုင်သည်။ ရေတွင် အော်ဂဲနစ်နိုက်ထရိုဂျင်ပါဝင်မှု မမြင့်မားသောအခါ၊ ၎င်းသည် ရေနေသတ္တဝါများအပေါ် သက်ရောက်မှုအနည်းငယ်သာရှိသည်။ သို့သော် အော်ဂဲနစ်နိုက်ထရိုဂျင် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ စုပုံလာသောအခါ၊ ၎င်းသည် ရောဂါပိုးမွှားများနှင့် အန္တရာယ်ရှိသော သေးငယ်သောဇီဝသက်ရှိများ ပေါက်ပွားမှုကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပြီး ရေအရည်အသွေးကို ယိုယွင်းစေပြီး ငါးပုစွန်တိရစ္ဆာန်များတွင် ရောဂါများနှင့် သေဆုံးစေနိုင်သည်။

ရေထဲတွင်ရှိသော ဖော့စဖိတ်များသည် PO3- 4၊ HPO2- 4၊ H ကဲ့သို့သော ပုံစံများဖြင့် ရှိနေနိုင်သည်။_၂PO- 4和 H₃PO_၄pH နှင့် ကွဲပြားသော ၎င်းတို့၏ အချိုးအစားများ (ဖြန့်ဖြူးမှုကိန်းဂဏန်းများ)။ ၎င်းတို့ကို ရေညှိ၊ ဘက်တီးရီးယားနှင့် အပင်များမှ တိုက်ရိုက် အသုံးချနိုင်သည်။ တက်ကြွသော ဖော့စဖိတ်များသည် ငါးကို တိုက်ရိုက်ထိခိုက်စေနိုင်သော်လည်း ရေထဲတွင် ရေညှိနှင့် ဘက်တီးရီးယားများ ကြီးထွားမှုကို မြှင့်တင်နိုင်ပြီး အောက်ဆီဂျင်ကို စားသုံးကာ ငါးကြီးထွားမှုကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ ငါးပုစွန်ရေမှ ဖော့စဖိတ်များကို ဖယ်ရှားရာတွင် အဓိကအားဖြင့် ဓာတုမိုးရွာသွန်းမှုနှင့် စုပ်ယူမှုအပေါ် မူတည်သည်။ ဓာတုမိုးရွာသွန်းမှုတွင် ဖော့စဖိတ်မိုးရွာခြင်းဖြစ်စဉ်များမှတစ်ဆင့် ရေထဲသို့ ဓာတုဗေဒပစ္စည်းများကို ပေါင်းထည့်ခြင်းပါဝင်ပြီး၊ ထို့နောက်တွင် ရေထဲမှ ဖော့စဖိတ်များကို ဖယ်ရှားရန်အတွက် ဖော့စဖိတ်အခဲ-အရည်များ ခွဲထုတ်ခြင်းနှင့် အရည်များခွဲထုတ်ခြင်းတို့ ပါဝင်ပါသည်။ စုပ်ယူမှုသည် ကြီးမားသော မျက်နှာပြင်ဧရိယာများနှင့် ချွေးပေါက်များပါရှိသော စုပ်ယူမှုကို အသုံးပြုပြီး ရေဆိုးများတွင် ဖော့စဖရပ်စ်ကို အိုင်းယွန်းလဲလှယ်မှု၊ ပေါင်းစပ်ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းမှု၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်စုပ်ယူမှုနှင့် မျက်နှာပြင်မိုးရွာသွန်းမှုတုံ့ပြန်မှုတို့ကို အသုံးချကာ ရေထဲမှ phosphorus ကို ဖယ်ရှားပေးသည်။

စုစုပေါင်း phosphorus သည် ပျော်ဝင်နိုင်သော phosphorus နှင့် particulate phosphorus ပေါင်းစုကို ရည်ညွှန်းသည်။ ရေတွင်ပျော်ဝင်နိုင်သော ဖော့စဖရပ်စ်ကို ပျော်ဝင်နိုင်သော အော်ဂဲနစ်ဖော့စဖရပ်စ်နှင့် ပျော်ဝင်မနစ်မဲ့ ဖော့စဖရပ်အဖြစ် ထပ်မံခွဲခြားနိုင်သည်၊ တက်ကြွသော ဖော့စဖိတ်ပုံစံတွင် အဓိကအားဖြင့် ပျော်ဝင်နိုင်သော ဖော့စဖရပ်စ်ကို ပေါင်းစပ်ထားသည်။ အမှုန်အမွှား ဖော့စဖရပ်စ်ဆိုသည်မှာ ရေနေသတ္တဝါများအတွက် တိုက်ရိုက်အသုံးချရန် ခက်ခဲသော ရေနေသတ္တဝါများအတွက် မျက်နှာပြင် သို့မဟုတ် ရေအတွင်းတွင်ရှိသော ဖော့စဖရပ်ပုံစံများကို ရည်ညွှန်းသည်။ အမှုန်အမွှားအော်ဂဲနစ် ဖော့စဖရပ်စ်သည် အဓိကအားဖြင့် ဆယ်လူလာတစ်ရှူးများနှင့် ရေနေတိရစ္ဆာန်တစ်သျှူးများ၏ အော်ဂဲနစ်အပျက်အစီးများ တွင်ရှိပြီး၊ အမှုန်အမွှားကင်းစင်သော ဖော့စဖရပ်စ်သည် ဆိုင်းငံ့ထားသော ရွှံ့စေးသတ္တုဓာတ်များကို အဓိကအားဖြင့် စုပ်ယူပါသည်။

အချုပ်အားဖြင့်ဆိုရသော် ငါးပုစွန်လုပ်ငန်းတွင် အရေးကြီးဆုံးတာဝန်မှာ ငါးပုစွန်ရေပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိန်းညှိရန်ဖြစ်ပြီး မျှတသောရေပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးရန် အကြောင်းရင်းအမျိုးမျိုးကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားကာ ဆုံးရှုံးမှုနည်းပါးစေရန်နှင့် စီးပွားရေးအကျိုးအမြတ်များ အများဆုံးရရှိစေရန်ဖြစ်သည်။ ရေပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိန်းညှိနည်းကို နောင်ဆောင်းပါးများတွင် လေ့လာသုံးသပ်ပါမည်။