Bir Dişi Domuzda Akut Ölüm Nedeninin Analizi

Klinik olarak dişi domuzlarda akut ölüme neden olabilen en yaygın hastalıklar arasında Afrika domuz vebası, klasik domuz vebası, ciddi mide ülserleri (perforasyon), akut bakteriyel septisemi (B-tipi Clostridium novyi, erizipel gibi) ve küf sınırını aşma yer alır. Yemdeki toksinler. Ek olarak dişi domuzlarda Streptococcus suis'in neden olduğu idrar yolu enfeksiyonları da akut ölüme yol açabilir.

Dalak, bağışıklık yanıtlarında ve kanın filtrasyonunda rol oynayan önemli bir periferik bağışıklık organıdır ve vücudun patojenlere karşı mücadelesinde ana savaş alanı olarak hizmet eder. Bu nedenle patojenlerin sistemik enfeksiyonu sırasında dalak ciddi reaksiyonlar gösterir. Dalağın normalden birkaç kat daha büyük olduğu akut splenit, Afrika domuz ateşi, klasik domuz ateşi ve akut bakteriyel septisemi (streptokok ve Clostridium novyi gibi çeşitli bakterileri içerebilen) gibi hastalıklardan kaynaklanabilir. Dalaktaki büyük patolojik değişikliklere dayanarak odak noktamız Afrika domuz ateşi, klasik domuz ateşi ve domuzlarda bakteriyel septisemidir. Domuz sirkovirüsü ve domuz üreme ve solunum sendromu virüsü tipik olarak dalakta inandırıcı büyük patolojik değişiklikler yaratmaz; circovirus genellikle yalnızca mikroskop altında gözlemlenebilen granülomatöz splenite neden olur.

Mide ülseri, lokal doku erozyonuna, nekroza veya mide mukozasının kendi kendine sindirilmesine yol açan, yuvarlak ülseratif lezyonlara ve hatta mide perforasyonuna yol açan akut hazımsızlık ve mide kanamasını ifade eder. Afrika domuz vebası ortaya çıkmadan önce Çin'deki dişi domuzlarda mide ülseri başlıca ölüm nedeniydi. Yemek borusu veya pilor yakınındaki mide ülserlerinin tanısal öneme sahip olması, ancak midenin diğer kısımlarındaki ülserlerin olmaması dikkat çekicidir. Şekilde midede ülseratif lezyon görülmediğinden, dişi domuzlarda akut ölüm nedeni olarak mide ülseri göz ardı edilebilir.

Sol alttaki görüntü karaciğer dokusunu göstermektedir. Karaciğer, köpüklü bir yapıya benzeyen çeşitli küçük gözeneklerle dolu, loblu görünür. Köpüklü karaciğer lezyonları domuzlarda Clostridium novyi enfeksiyonunun neden olduğu karakteristik anatomik değişikliklerdir. Clostridium novyi'nin retrograd olarak karaciğere nasıl ulaştığını ve karaciğer hasarına neden olduğunu analiz etmek zordur.

Moleküler biyoloji sayesinde Afrika domuz vebasını ve klasik domuz vebasını hariç tutabiliriz. Dişi domuzlarda akut ölüme neden olabilen bakteriyel hastalıklar arasında erizipel, Actinobacillus pleuropneumoniae ve Clostridium novyi yer alır. Ancak bakteriyel hastalıklar da farklı istila bölgeleri ve hasar özellikleri sergiler; örneğin Actinobacillus pleuropneumoniae sadece akut splenite neden olmakla kalmaz, daha da önemlisi nekrotizan hemorajik pnömoniye de neden olur. Streptococcus suis geniş cilt lezyonlarına neden olur. Karaciğerin brüt patolojisi belirli bir yönü gösterir; köpüklü karaciğer tipik olarak domuzlarda Clostridium novyi'nin karakteristik bir lezyonudur. Daha ileri mikroskobik incelemeler, dişi domuzlarda akut ölüm nedeninin Clostridium novyi olduğunu doğrulamaktadır. Bakteri kültürü tanımlama sonuçları Clostridium novyi'yi doğrulamaktadır.

Bu durumda karaciğer smear testi gibi çeşitli yöntemler esnek bir şekilde uygulanabilmektedir. Normalde karaciğerde hiçbir bakteri görülmemelidir. Bakteriler gözlemlendiğinde ve karaciğerde köpük benzeri değişiklikler gibi anatomik lezyonlar görüldüğünde bunun klostridial bir hastalık olduğu sonucuna varılabilir. Karaciğer dokusunun HE boyanması yoluyla daha fazla doğrulama yapılabilir ve çok sayıda çubuk şekilli bakteri ortaya çıkar. Clostridium novyi kültürü yapılması en zor bakterilerden biri olduğundan bakteri kültürü gerekli değildir.

Her hastalığın spesifik hasar özelliklerini ve bölgelerini anlamak çok önemlidir. Örneğin domuz salgını ishal virüsü öncelikle ince bağırsağın epitel hücrelerine saldırır ve akciğerler, kalp veya karaciğer gibi diğer organlardaki hasarlar kapsamı dışındadır. Bakteriyel istila kesinlikle belirli yollara bağlıdır; örneğin Clostridium tetani yalnızca nekrotik veya süpüratif değişikliklerin olduğu derin kontamine yaralardan enfeksiyon kapabilir, diğer yollar enfeksiyona yol açmaz. Actinobacillus pleuropneumoniae enfeksiyonlarının grip ve psödo-kuduz bulunan domuz çiftliklerinde meydana gelme olasılığı daha yüksektir, çünkü bu virüsler trakeal epitel hücrelerine daha kolay zarar vererek Actinobacillus pleuropneumoniae'nin alveollere nüfuz etmesini ve yerleşmesini kolaylaştırır. Veteriner hekimler, her hastalığın organa özgü hasar özelliklerini anlamalı ve daha sonra doğru hastalık teşhisi için moleküler biyoloji ve mikrobiyoloji gibi laboratuvar test yöntemlerini birleştirmelidir.