Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Aşamaları Boyunca Havuz Tabanı Koşullarındaki Değişiklikler

Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Aşamaları Boyunca Havuz Tabanı Koşullarındaki Değişiklikler

Su ürünleri yetiştiriciliğinde su kalitesi kontrolünün çok önemli olduğu ve su kalitesinin havuz tabanının durumuyla yakından ilişkili olduğu iyi bilinmektedir. Havuz tabanının iyi olması su ürünleri yetiştiriciliğinin gelişmesini kolaylaştırır. Bu makale, su ürünleri yetiştiriciliği sürecinin çeşitli aşamalarında havuz tabanı koşullarındaki değişikliklere ve ilgili önlemlere odaklanacaktır.

Su ürünleri yetiştiriciliği süreci sırasında havuz tabanı tipik olarak dört değişikliğe uğrar: organikleşme, indirgeme, toksikleşme ve asitleşme.

Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Erken Aşaması - Organizasyon

Su ürünleri yetiştiriciliğinin ilk aşamalarında, yemleme arttıkça, birikinti, artık yem ve dışkıların havuz tabanında birikmesi, organik maddenin kademeli olarak birikmesine yol açar; bu süreç, organikleşme olarak bilinir. Bu aşamada oksijen seviyeleri nispeten yeterlidir. Ana amaç, havuz tabanındaki çamur ve dışkıları ayrıştırıp bunları inorganik tuzlara ve besinlere dönüştürerek alg gelişimini teşvik etmek ve sudaki çözünmüş oksijeni arttırmaktır. Çamur ve dışkıların ayrışmasına yardımcı olmak için mikrobiyal türler kullanılabilir.

Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Orta Aşaması - Azaltma

Su ürünleri yetiştiriciliği ilerledikçe, özellikle suda yaşayan hayvanların en yoğun beslenme periyodu sırasında, yem miktarı artmaya devam eder, bu da havuzda, su kütlesinin kendi kendini temizleme kapasitesini aşan kademeli olarak organik madde birikmesine neden olur. Büyük miktarda organik atık dipte anaerobik ayrışmaya uğrayarak siyah ve kötü kokulu suya yol açar ve suyun yavaş yavaş oksijeninin tükendiği indirgeme aşamasına girer. Örneğin sülfat hidrojen sülfüre dönüşür ve amonyak nitrojeni nitrite dönüşür. Azalmanın sonucu havuz tabanında önemli miktarda oksijen tükenmesi olup havuz hipoksisine yol açar. Bu aşamada dip modifikasyonu için potasyum monopersülfat bileşiği ve sodyum perkarbonat gibi oksitleyici ajanların kullanılması tavsiye edilir. Bu oksitleyici maddeler havuz tabanı çamurunu oksitleyebilir, oksijen tüketimini azaltabilir ve siyah ve koku sorunlarını gidermek için oksidasyon potansiyelini geliştirebilir.

Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Geç Orta Aşaması - Zehirlenme

Orta aşamanın sonlarında havuz, hidrojen sülfür, amonyak nitrojen, nitrit ve metan dahil olmak üzere önemli miktarda toksik madde üretir. Özellikle hidrojen sülfür ve nitrit balık, karides ve yengeçlerde solunum güçlüğüne ve hatta boğulmaya neden olabiliyor. Bu nedenle nitrit ve amonyak nitrojen seviyeleri yükseldiğinde bu toksik maddeleri nötralize etmek için detoksifikasyon ajanlarının kullanılması tavsiye edilir.

Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Son Aşaması - Asitleşme

Su ürünleri yetiştiriciliğinin son aşamasına gelindiğinde, büyük miktarlardaki organik maddenin anaerobik fermantasyonu nedeniyle havuz tabanı asidik hale gelir, bu da pH'ın düşmesine ve hidrojen sülfürün toksisitesinin artmasına neden olur. Bu aşamada, havuz tabanının asitliğini nötralize etmek, pH'ı yükseltmek ve hidrojen sülfürün toksisitesini azaltmak için çamurun en çok biriktiği alanlara kireç uygulanabilir.